Το όραμά μας είναι ξεκάθαρο και δυνατό! Πηγάζει από τις δικές μας εμπειρίες και ανάγκες. Το “AnamnisisQR” είναι κάτι περισσότερο από μια πλατφόρμα για εμάς. Αποτελεί μια δέσμευση να διαφυλάξουμε τις μοναδικές ιστορίες και στιγμές της ζωής μας.
Αποστολή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα μέλλον γεμάτο από ζωντανές και πολύτιμες αναμνήσεις.
Όραμά μας
01
02
Επιδιώκουμε να αναδιαμορφώσουμε τον τρόπο με τον οποίο ανυμνούμε και γιορτάζουμε τις ζωές των αγαπημένων μας. Υποσχόμαστε να βοηθήσουμε στη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας για μας και τα παιδιά μας δημιουργώντας διαρκείς συνδέσεις και κληρονομιές που ξεπερνούν το χρόνο και το χώρο.
03
Ευχόμαστε σε έναν κόσμο όπου οι πλακέτες μνήμης AnamnisisQR θα λειτουργούν ως συμβολικές γέφυρες, συνδέοντας τις προηγούμενες, παρούσες και μελλοντικές γενιές μέσα από κοινές ιστορίες, αγαπημένες αναμνήσεις και ειλικρινείς αφιερώσεις.
Η ιστορία μας
Έχασα τον πατέρα μου σε νεαρή ηλικία· ήταν μόλις πενήντα ετών. Πήγε διακοπές, ένα ταξίδι που ανυπομονούσε εδώ και χρόνια, αλλά δεν γύρισε ποτέ. Πέθανε εκεί, σε έναν τόπο μακριά από το σπίτι. Η είδηση διέλυσε τον κόσμο μου. Ήμουν συντετριμμένη, ανίκανη να κατανοήσω μια ζωή χωρίς αυτόν. Η απουσία του με άφησε να πλέω σε μια θάλασσα θλίψης. Μου έλειπε το γέλιο του, η σοφία του, και η ζεστασιά της αγκαλιάς του.
Αναμφισβήτητα, η απώλεια είναι μια συναισθηματική εμπειρία βαθιάς σημασίας και συχνά οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους για να τιμήσουν και να γιορτάσουν τη ζωή εκείνων που έχουν χάσει. Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα η κουλτούρα του λαού στο θέμα θρησκείας και οικογένειας είναι πολύ σημαντική. Η ταφή είναι μια πράξη τιμής και σεβασμού προς τους νεκρούς. Ο τόπος ταφής γίνεται ένας χώρος μνήμης και αναστοχασμού, ένας σύνδεσμος μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών.
Πρόσφατα, όταν επισκέφτηκα το κοιμητήριο, παρατήρησα τάφους παιδιών που χάθηκαν στον πόλεμο του 1974, ήρωες που κάηκαν στο Μαρί, πυροσβέστες και στρατιώτες που χάθηκαν μάχιμοι στο καθήκον, και πολλά άλλα. Ήταν στολισμένοι με ένα σωρό επιγραφές τυπωμένες σε διάφορα αντικείμενα και πλακέτες. Λόγια από δω, φωτογραφίες από κει.
Ένοιωσα ότι κάτι λείπει για να ολοκληρωθεί η ιστορία και η κληρονομιά εκείνων που κοιμόντουσαν εκεί. Σκέφτηκα ότι με την ενσωμάτωση QR κωδικών στους τάφους θα είναι μια καινοτόμος ιδέα που θα μας επιτρέπει να μάθουμε περισσότερα για τους κεκοιμημένους, ένας τρόπος να διατηρήσεις την ουσία ενός ατόμου ζωντανή, να νιώθεις την παρουσία του ακόμα και μετά το θάνατό του. Κατάλαβα ότι αυτή η ιδέα θα μπορούσε να είναι ο τρόπος μου να τιμήσω τον πατέρα μου, να διατηρήσω το πνεύμα του ζωντανό στον κόσμο.
Αποφάσισα λοιπόν να υλοποιήσω αυτή την ιδέα και να την μοιραστώ μαζί με όλους εσάς που διαβάζετε αυτή τη στιγμή την δικιά μου ιστορία. Μέσα από αυτήν την καινοτόμο ιδέα, η κληρονομιά του πατέρα μου ζει και θα ζει για πάντα. Συνεχίζει να εμπνέει και να φέρνει χαρά σε όσους τον γνώριζαν, ακόμα και μετά το θάνατό του. Και υλοποιώντας το όνειρό μου, βρήκα έναν τρόπο να τον κρατήσω κοντά, να νιώθω την αγάπη και την καθοδήγησή του, ακόμα και στην απουσία του. Ακόμη και τα εγγόνια του που δεν πρόλαβαν να τον γνωρίσουν καθώς σαρώνουν με το κινητό τους τον κωδικό φωτίζονται από χαρά και νοιώθουν το πνεύμα του υφασμένο στον ιστό της ζωής τους.
Ο AnamnisisQR κωδικός είναι κάτι παραπάνω από ένας σύνδεσμος με αναμνήσεις είναι μια γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, ένα τεκμήριο της διαρκούς δύναμης της αγάπης και της καινοτομίας.
Αιωνία η μνήμη των αγαπημένων μας!
Η ιστορία μας
Έχασα τον πατέρα μου σε νεαρή ηλικία· ήταν μόλις πενήντα ετών. Πήγε διακοπές, ένα ταξίδι που ανυπομονούσε εδώ και χρόνια, αλλά δεν γύρισε ποτέ. Πέθανε εκεί, σε έναν τόπο μακριά από το σπίτι. Η είδηση διέλυσε τον κόσμο μου. Ήμουν συντετριμμένη, ανίκανη να κατανοήσω μια ζωή χωρίς αυτόν. Η απουσία του με άφησε να πλέω σε μια θάλασσα θλίψης. Μου έλειπε το γέλιο του, η σοφία του, και η ζεστασιά της αγκαλιάς του.
Αναμφισβήτητα, η απώλεια είναι μια συναισθηματική εμπειρία βαθιάς σημασίας και συχνά οι άνθρωποι αναζητούν τρόπους για να τιμήσουν και να γιορτάσουν τη ζωή εκείνων που έχουν χάσει. Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα η κουλτούρα του λαού στο θέμα θρησκείας και οικογένειας είναι πολύ σημαντική. Η ταφή είναι μια πράξη τιμής και σεβασμού προς τους νεκρούς. Ο τόπος ταφής γίνεται ένας χώρος μνήμης και αναστοχασμού, ένας σύνδεσμος μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών.
Πρόσφατα, όταν επισκέφτηκα το κοιμητήριο, παρατήρησα τάφους παιδιών που χάθηκαν στον πόλεμο του 1974, ήρωες που κάηκαν στο Μαρί, πυροσβέστες και στρατιώτες που χάθηκαν μάχιμοι στο καθήκον, και πολλά άλλα. Ήταν στολισμένοι με ένα σωρό επιγραφές τυπωμένες σε διάφορα αντικείμενα και πλακέτες. Λόγια από δω, φωτογραφίες από κει.
Ένοιωσα ότι κάτι λείπει για να ολοκληρωθεί η ιστορία και η κληρονομιά εκείνων που κοιμόντουσαν εκεί. Σκέφτηκα ότι με την ενσωμάτωση QR κωδικών στους τάφους θα είναι μια καινοτόμος ιδέα που θα μας επιτρέπει να μάθουμε περισσότερα για τους κεκοιμημένους, ένας τρόπος να διατηρήσεις την ουσία ενός ατόμου ζωντανή, να νιώθεις την παρουσία του ακόμα και μετά το θάνατό του. Κατάλαβα ότι αυτή η ιδέα θα μπορούσε να είναι ο τρόπος μου να τιμήσω τον πατέρα μου, να διατηρήσω το πνεύμα του ζωντανό στον κόσμο.
Αποφάσισα λοιπόν να υλοποιήσω αυτή την ιδέα και να την μοιραστώ μαζί με όλους εσάς που διαβάζετε αυτή τη στιγμή την δικιά μου ιστορία. Μέσα από αυτήν την καινοτόμο ιδέα, η κληρονομιά του πατέρα μου ζει και θα ζει για πάντα. Συνεχίζει να εμπνέει και να φέρνει χαρά σε όσους τον γνώριζαν, ακόμα και μετά το θάνατό του. Και υλοποιώντας το όνειρό μου, βρήκα έναν τρόπο να τον κρατήσω κοντά, να νιώθω την αγάπη και την καθοδήγησή του, ακόμα και στην απουσία του. Ακόμη και τα εγγόνια του που δεν πρόλαβαν να τον γνωρίσουν καθώς σαρώνουν με το κινητό τους τον κωδικό φωτίζονται από χαρά και νοιώθουν το πνεύμα του υφασμένο στον ιστό της ζωής τους.
Ο AnamnisisQR κωδικός είναι κάτι παραπάνω από ένας σύνδεσμος με αναμνήσεις είναι μια γέφυρα μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, ένα τεκμήριο της διαρκούς δύναμης της αγάπης και της καινοτομίας.
Αιωνία η μνήμη των αγαπημένων μας!
